Geçen ay, British Museum’un mağara benzer biçimde, cam tavanlı rotundasında bir gezinti yaparken, hediyelik eşya dükkanına girdim ve beni iki kez çeken bir şey gördüm. Hediyelik eşya şemsiyeleri ve kartpostalların içinde “NFT mağazamızı ziyaret edin” yazan ve QR kodu elde eden bir tabela vardı. Vestiyer hattının yakınında, on dokuzuncu yüzyılın saygı duyulan Japon sanatçısı Katsushika Hokusai’nin baskılarını tutan vitrinlerle karşılaştım. Birinde, 1833 tahta baskının değiştirilemez bir jeton yada NFT baskısına dönüştürüldüğünü ve 2022 yılının Ocak ayında pixeldrip.eth takma adıyla bir koleksiyoncu tarafınca dört bin doların birazcık üstünde satın alındığını belirten bir etiket vardı. Etikette “Son olarak indirimlerimizi görmek için tarayın” yazıyordu. Ziyaretçilerin çoğunluğunun tüm bu terimlerin ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikri olmayacağı gerçeğini boşverin. Dünyanın en meşhur müzelerinden birinde, kendi başlarına kıymetli sanat eserleriymiş benzer biçimde göze çarpan bir halde sergilenen Edo periyodu sanatçısının dijital kopyaları ne yapıyordu?
British Museum’un NFT teklifleri, 2021’in başlarında Jean-Sébastien Beaucamps tarafınca kurulan laCollection adlı Paris merkezli bir şirketle ortaklık içinde yapılmış oldu. Beaucamps, müzeyi bir ortaklık kurdu ve NFT’leri üretmek için beş senelik hususi bir sözleşme kazanmıştır. Toplamak; şirket yakında bir ABD kurumuyla da ortaklık duyuru edecek. LaCollection, öteki NFT pazarlarından daha küratörlü bir teklif sunmayı amaçlamaktadır. Beaucamps, “OpenSea benzer biçimde platformların daha fazlaca bir eBay deneyimi benzer biçimde bulunduğunu düşündüm,” dedi ve şu anda J. M. W. Turner (1.000-9.400 $) ve Piranesi’nin (520-2.100 $) çalışmalarını da içeren satılık NFT’lerin, ” müzeden çevrimiçi tecrübe.” British Museum, normal olarak, haiz olduğu sanat eserinin ticari kopyalarını aslına bakarsanız yaratıyor – hediyelik eşya dükkanı bunun için var. Sadece NFT’lerin yarattığı özgünlük ve nadirlik havası, ürünleri değişik bir kategoriye sokar. Bir British Museum sözcüsüne bakılırsa, “Her NFT bir bakıma tamamen benzersizdir ve netice olarak poster yada tişört benzer biçimde bir şeyden fazlaca farklıdır.”
Hokusai’nin asla dijital sanat yapmadığını anlatmaya gerek yok. Meşhur gravürlerinde antik Roma’yı anan ve 1778’de ölen J. M. W. Turner yada Giovanni Battista Piranesi de o şekilde değildi. Gene de, British Museum’un sundukları vesilesiyle hepsi, NFT için bir modayı benimseyerek, ölümünden sonrasında sanatçıların eserlerinden yararlanmaya yönelik yeni çabaların bir parçası haline geldi. kripto para birimi nouveau riche içinde toplanıyor. Geçen yıl, orijinal olarak Andy Warhol tarafınca yaratılan dijital sanat eseri NFT’lere dönüştürüldü ve Christie’s’de açık artırmaya çıkarıldı. Ocak ayında, bir Picasso NFT projesi, sanatçının torunları ve mülkü içinde bir kan davasına niçin oldu. Bu yeni moda ürünler, yeni gelir kaynakları yaratabilir yada en azından yeni ilgi uyandırabilir. British Museum NFT’leri, pandemi sebebiyle daha azca insanoğlunun müzeye fizyolojik olarak erişebildiği bir zamanda başlatıldı. Beaucamps, NFT sahnesinin sanat müzelerinden “fazlaca daha genç”, “birazcık daha erkeksi” ve daha internasyonal bulunduğunu ilave ederek, “NFT’lerin bu topluluklara ulaşmak için muhteşem pazarlama araçları bulunduğunu fark ettiler” dedi. olağan izleyiciler Müze, her bir NFT satışından ve ikincil piyasa ücretlerinin bir yüzdesinden komisyon alır. British Museum, şimdiye kadar elde edilmiş gelir hakkında yorum yapmaktan kaçındı, sadece bu yıl için yeni bir baskı sıralaması planladı.
Geç bir sanatçı tarafınca yeni yapıt yaratmak, sanat dünyasında çoğu zaman tabudur. Ölümünden sonrasında üretilen baskılar, bir sanatçının yaşamı süresince kişisel olarak denetlediğinden daha ucuza satılır. British Museum, “kıtlık”tan “ultra ender”e kadar değişen seviyelerde NFT baskıları yarattı, sadece bu tür etiketlerin orijinal sanat eserlerinin formatı yada arzıyla hiçbir ilgisi yok. Tam tersine, Amerikalı ressam Lee Mullican’ın malikanesinin bir projesi, dijital-yerli sanatı paketlemenin bir yolu olarak NFT’leri kullanmayı amaçlıyor. Geçen yıl, mülkün müdürü Cole Root, Mullican’ın 1980’lerde bilgisayar yazılımında yarattığı bazı dijital parçaların NFT’lerini satmaya karar verdi, sadece yaşamı süresince hiçbir süre tatminkar bir halde basılmadı. Mullican’dan Root, “Ağ bağlantılı ekranlarda gezinirken yapmış olduğu işten keyif alacağını varsaymak kolay,” dedi. Root, Roe Ethridge, Quayola ve Rob Pruitt benzer biçimde sanatçılarla çalışan Verisart adlı bir NFT şirketiyle ortaklık kurdu. Geç ressamın belirsiz dijital eserlerini blok zinciri eserleri olarak özgür bırakmak, öteki ölümden sonrasında çabalardan bazılarının noksan olduğu belirli bir mantığa haizdir. Ortalama bir ether yada iki bin dolar civarında fiyatlandırılan Mullican NFT’leri, bir iyelik sözleşmesi, bir orijinallik sertifikası ve parçanın orijinal bir kaynak dosyası ile beraber gelir (sadece teknoloji bu tür malzemelerin bağlı kalmasını güvence edemez). tekrardan satılırsa NFT sanat eseri ile). Root bana Mullican NFT’lerini başlı başına bir sanat eserinin tekrarı olarak değil, “sanatı tutan çerçeve yada sandık” olarak gördüğünü söylemiş oldu.
Alman fotoğrafçı August Sander’in büyük torunu Julian Sander, vakaları daha da keskin bir halde görüyor. “NFT’nin kendisinin kıymetli bir şey olduğu fikrine karşıyım” dedi. “Etkili bir halde değersiz; kelimenin tam anlamıyla bir tek data için bir yer imi.” Bununla beraber, bu senenin Şubat ayında, Julian, atalarının çalışmalarının on bin NFT temas baskısını vererek dijital, toplu arşivlemede bir gözlem anlamına gelen bir şeye başladı. 1876’da doğup 1964’te ölen August Sander, en fazlaca yayılan tipolojik portre serisi “20. Yüzyılın İnsanları” ile tanınır. NFT’ler, Sander ailesinin sanatçının negatif koleksiyonunu düzenlemek için nesiller boyu yapmış olduğu ve not almış olduğu fizyolojik baskıların görüntüleridir. Julian, Köln’de fotoğrafçılık sergileyen Galerie Julian Sander’ı yönetiyor, sadece bununla birlikte gençliğinden beri programcı ve sanat koleksiyonları için envanter yazılımı geliştiriyor. 2020’de NFT patlamasını fark etti ve Fellowship adlı bir fotoğrafçılık NFT organizasyonuyla çalışmaya başladı. Sander, hızla gelişen teknolojinin “değişik kaynaklardan gelen detayları kalıcı olarak, açık bir halde erişilebilir hale gelen bir yerde birleştirmek için Wikipedia benzeri bir fırsat sunuyor” dedi. “Gayem, August Sander’in emek verme tarihini, ailemin dört nesildir araştırmış olduğu benzer biçimde her insanın erişebileceği bir yere koymaktı.”
